Bodemvruchtbaarheid is een breed begrip, dat meestal vertaald wordt naar de vraag of er voldoende organische stof en voldoende nutriënten (voedingsstoffen voor planten, veelal stikstof en fosfaat) voor gewassen in de bodem aanwezig zijn.
Tegenwoordig spreken we echter liever over bodemgezondheid en dan bedoelen we een goede balans tussen bodemfysische, bodemchemische en bodembiologische eigenschappen. Bij al deze eigenschappen speelt organische stof een rol. Organische stof draagt namelijk bij aan een goede bodemstructuur, beschikbaarheid van voedingstoffen voor planten en is tevens een voedingsbodem voor bodemleven.
Binnen Lumbricus wordt gekeken naar een aantal nieuwe methoden om te proberen de organische stofhoeveelheid in de bodem op peil te houden. In de proeftuinen wordt gewerkt met berm- en slootmaaisel en ook met een composteringstechniek genaamd Bokashi. Door een bepaald type bacteriën toe te voegen aan compost blijft er meer organische stof over die in de bodem achterblijft. Bij verschillende experimenten wordt gemeten hoe het de organische stof vergaat, wat het effect is op de gewasgroei en ook wordt de uitspoeling van nitraat gemeten.
